HANGOUT ‘STUIFZAND’
Ben je jonger dan 18, heb je een vraag voor Ester Naomi Perquin n.a.v. onderstaande twee gedichten, of er commentaar op?
Schrijf je zelf gedichten of uit je je in ‘spoken word’? Wij bieden je een podium.
Meld je dan bij ons. Kom met je vrienden.
Vanaf 20.30 is de toegang voor jou dan gratis en kun je in gesprek met de dichter.
Bij voldoende aanmeldingen zorgen we van 21:00 tot 23:00 uur voor een DJ en een alcoholvrij drankje.
Aanmelden kan door middel van een mailtje met je naam, leeftijd, mobiele telefoonnummer en adres naar
Literair café 'De Geestgronden' info@literaircafedegeestgronden.nl
of een WhatsAppje met dezelfde gegevens naar 06 250 30 645
ONDERZOEK
Wilt u rusten overdag en ’s nachts een man gelukkig maken?
Voelt u zich neerslachtig bij het idee van lavendel?
Heeft u wel eens een hotel bedacht?
Haal door: ik ben geen vrouw / ik ben een domme vrouw.
Ik heb in de afgelopen jaren minimaal zes keer
spijt gehad. Aan mijn vingertoppen kleeft
bij voorkeur: bladgoud, verf, tomatensap.
U past in een koffer. Als u niet in een koffer past
hoe zou u uzelf dan omschrijven? Hoe lang
heeft u last van overgewicht? Hoe vaak?
Als u van een brug springt zult u toch proberen:
A) uzelf aan te wijzen op een kaart
B) steeds verder weg te drijven
C) halverwege om te keren
Stel, uw ziekte uw ziekte is een dier. Bij gezondheid telt de vraag
voor twee. Welk dier is uw ziekte bij voorkeur niet?
Let op: de slechte dagen dienen meegeteld.
Bent u banger voor de uitslag dan voorheen?
Schrijf op wie volgens u de vragen stelt.
Ester Naomi Perquin
uit: jij bent de verkeerde
en alle andere gedichten tot nu toe
WEGENS LOGISTIEKE PROBLEMEN
Op woensdag ontvingen we een doos
waarin zich onze toekomst bevond.
Dat was natuurlijk een vergissing, we hadden het direct begrepen.
De fabrikant klonk paniekerig aan de telefoon.
Niet openmaken, wat u ook doet, niet openmaken. Er komt direct
iemand aan om de doos weer op te halen.
We wachten. We zetten de doos intussen midden in de kamer,
op het kleed. Het was een flinke doos. En zwaar.
We trokken conclusies, dronken thee.
Toen legden we om beurten een oor tegen het karton. Er was,
heel zacht, muziek te horen. Het geluid van kraanvogels
die hoog overvliegen. Geroezemoes. Een stoomtrein,
duidelijk een stoomtrein die vertrok.
Toen er werd aangebeld hadden we juist het plakband doorgesneden.
Er stroomde licht tevoorschijn, als vocht uit een wond.
‘Ik kom de doos ophalen,’ schreeuwde iemand
door de brievenbus. ‘Doe open.’
Maar wij stapten voorzichtig de doos in en zagen
dat we mooier dan ooit vergeten zouden wat we
dachten dat ons te wachten stond.
Ester Naomi Perquin
uit: Meervoudig afwezig
(YouTube voorlezing)